होत आल्या तिन्ही सांजा
जा पाखरांनो निघा घरट्याकडे जा
भरारी मारुनी शिणल्या शरीरा
घरट्यात झोकून द्या जरा |
कोंबडा देईल बांग कधी, कान तुम्ही टवकारा
चिवचिवाट करुनि आसमंत सारा
मनुजास तुम्ही जागे करा |
म्हणा पंखात घेवूनी शक्तीचा झरा
ध्येय प्राप्तीस सोडितो पहाटेच घरा
तुम्हीही सत्वर उठा जरा
आळसास त्या बाजूस करा |
जीव अमुचा चिमुकलासा तरीही पंख पसरुनी अंतर कापतो भरारा
एवढ्या मोठ्या देहाचा भल्यासाठी तुम्ही उपयोग करा |
ईश्वराने दिली ज्ञानेंद्रिये तुम्हाला
बुद्धीची जोडही हि तुमच्या वाट्याला
मग अडले हो तुमचे कशाला?
या सर्वांचा उपयोग करुनि उज्ज्वल करा जीवनाला