Tag: इतर

 

(कवितेची चाल “लेके पेहला पेहला प्यार” ह्या चित्रपटातील गाण्यावर आहे. चालीसाठी कवितेनंतर खाली दिलेला YouTube व्हिडिओ बघा)

पुण्याचा ट्रॅफिक हा बेकार
त्याने केले हैराण फार
किती सांगू? सांगू तुला मी
जीव झाला हो बेजार ||धृ||
पुण्याचा ट्रॅफिक….

रस्त्यामधुनी साऱ्या गाड्या पुढे धावती
पायी चालणाऱ्यांची कोणी पर्वा नाही करती
जीव मुठीत घेवून ठार
करती रस्ता तो हा पार
किती सांगू? सांगू तुला मी… ||१||

सिग्नल येताच गाड्या ब्रेक हा लाविती
धूर सारा सोडूनिया प्रदूषण करिती
नका-तोंडात धूर जाणार
त्याने जीव हा गुदमरणार
किती सांगू? सांगू तुला मी… ||२||

तास तास आधी निघूनही वेळ नाही गाठती
पायी चालणाऱ्यांची होते वाईट हो स्थिती
रोज सामना ट्रॅफिकशी होणार
तरच मार्ग तो हा निघणार
किती सांगू? सांगू तुला मी…||३||

 

उठ मुकुंदा उठ श्रीधरा
अरुणोदय झाला |
उठ लवकरी मीनाताई नळ तो सुरु जाहला |

पहिली माझी ओवी ग
दुधाला जाण्याची
दुध आणल्यावरीच मिळे
संधी चहाची लज्जत घेण्याची |
टील्लम टील्लम टाळ वाजला
दारी कोण हा आला
वासुदेव म्हणती तयाला
ठेवा सकाळ अन लोकसत्ता बाजूला
लागा हरीचे नामकरण मुखी घ्यायला
महागाईच्या भस्मासुरासी व्हा सामोरे जायाला |

उठा उठा त्वरा करा
नऊ वाजले बघा जरा
मुखी चार घास लवकर भरा
अन कामासाठी आधी रस्ता धरा
दिवसभर कष्टाची कास धरा
उसंत तुम्हा नाही मिळणार जरा
सहा वाजेतो शक्तीचा होईल ऱ्हास सारा
मग थकुनि भागूनी हो घराचा रस्ता धरा
घरी येताच वाटे बोलू नये कोणाशीही जरा
चिमण पाखरे अवती भोवती चिवचिवाट नको सारा
राग निघतो त्यांच्यावरी – शुकशुकाट होतो घरा
अरुणोदयापासून अरुनास्तापर्यंतची दिनचर्या ऐका जरा |

 

तो गरीब मी श्रीमंतजन
त्याकडे दारिद्र्य, मजकडे सुवर्णखान |
आहे प्रचलित भिंती आख्यान |
मी बहुजन तो हरिजन
माझे शुद्ध टॅन त्याचे अशुद्ध मन
आहे प्रचलित भिंती आख्यान |
मी विद्वान तो बावळट ध्यान
मी करतो विचारांचे दान
तो वाकवितो माजपुढे मन
मी उदार यातच शान
तो कवडीचुंबक वदन्यात समाधान
मी करतो स्वहस्ते दान
तो हलवितो नकारार्थी मान
आहे प्रचलित भिंती आख्यान
मी आहे क्रियाशील मॅन
तो निष्क्रियतेचा फॅन
मी करतो कामच काम
तो काढतो झोप छान
आहे प्रचलित भिंतीत आख्यान
जेव्हा संपेल हे भिंतीत आख्यान
जेव्हा मिटतील असमानतेचे ताण
जेव्हा संपतील दुष्ट विचारांचे थैमान
तेव्हाच बनेल देश महान देश महान |

 

एक वृक्ष उभा अविरत माळावरती
पेलीत असंख्य फांद्यांचे ओझे खांद्यावरती
त्याच्या असंख्य फांद्या फळाफुलांनी बहरती
आणि त्याकडे पाहून जण डोळ्याचे पारणे फेडिती ||

जेव्हा हलकेच येई वारा अवखळ
तेव्हा ऐकू येई पानांची सळसळ
ऐकू येई सुस्वर कूजन रसाळ
पाहत रहावी वाटे फळे अति मधाळ
इतक्यात सुरु ऊन-सावलीचा खेळ
पाहण्यात किती तरी जय माझा वेळ
हा उठवितो मनामध्ये तरंग काही काळ
वाटे असाच अविरत उभा राहावा हा शोभवित माळ |

 

पुरुष – हिरव्या हिरव्या रानात
वेळूच्या बनात
सळसळ पानात
घुमतोय आवाज साळूचा
अग अग साळू कुठं तुला न्याहाळू?
अग हायस तू चढाला ||१||

स्त्री – हिरव्या हिरव्या रानात
शालूच्या शेतात
सळसळ ताटात
घुमतोय आवाज बाळूचा

अर अर बाळू कुठं तुला न्याहाळू
अर हाय हाय हायस तू पांदीला ||२||

पुरुष – चाललंय रहाट
भरतीया मवाट
पाटाला पाणी आता जातया
चल उठ साळू फिराया दोघ जावू
त्या त्या त्या त्या टेकडीला ||३||

स्त्री – लई द्वाड माझा बाप
त्याचा लई मला धाक
लावीन मला तो वाटेला
नग नग बाळू इथंच आपण बोलू
त्या त्या त्या त्या पाटाला ||४||

पुरुष – बरं बरं साळू
तुझ्या परमाण करू
हितच आपण फिरू
अन घराची वाट ती धरू या
माघारी नग आता बघाया ||५||

 

कोळ्यांच्या नारी आम्ही कोळ्यांच्या नारी |
मनावर खंबीर आम्ही भारी आम्ही भारी |

दादले जाती दर्यावरी हो
जाती दडले दर्यावरी
टाकिती जाळे समिंदरावरी हो
जाले टाकिती समिंदरावरी
मासली आंटी घरोघरी हो
आणती मासली घरोघरी
सुकवितो आम्ही कोळ्यांच्या नारी हो ||१||

कंधी मंधी हो कंधी मंधी
उठता वादल दर्यावरी हो
वादल उठता दर्यावरी
दादला असतो समिंदरावरी हो
असतो दादला समिंदरावरी
काहूर भीतीचा उठतो उरी हो
भीतीचा काहूर उठतो उरी
आई एकवीराचा आधार भारी हो
एकविरा आईचा आधार भारी
जातो एकविरासी कोळ्यांच्या नारी ||२||

बोलतो नवस एकवीराची
नवस बोलतो एकविरासी
दादला सुखरूप पाठव घरासी
सुखरूप दादला पाठव घरासी
खणानारळाची ओटी देईन तुझ्या करी
ओटी खणानारळाची देईन तुझ्या करी ||३||

 

(कवितेची चाल “येऊ कशी तशी मी नांदायला” ह्या चित्रपटातील गाण्यावर आहे. चालीसाठी कवितेनंतर खाली दिलेला YouTube बघा)

आभाळ लागलंय गर्जायला
लागलंय आभाळ गर्जायला
बिगी बिगी लागूया कामाला
आता बिगी बिगी लागूया कामाला

शेताची करूया भाजणी भाजणी
पाला गोळा करूया सजनी
पाल्यावर पाला घालोनी पेटवू या सारा अग्नी
ज्वाला लागल्यात भडकायला हो
आता बिगी बिगी लागूया कामाला
हे माझ्या ढवळ्या पवळ्या
नांगरणी करू दिवस ढवळ्या
ढेकळावर ढेकळं लागली पडायला
दिस लागला आता बुडायला
आता बिगी बिगी लागूया कामाला

सरीवर सारी लागल्या कोसळायला
मोसम पेरणीचा आला
सरीवर सारी पाडूया बियाणं हाती घेऊया
बियाणं लागूया टोकायला
बिगी बिगी लागूया कामाला

रान हिरवा लागलं दिसायला
कंसात दाणं लागलं भरायला
गोफण गरगर फिरवायला
माच्या लागूया बनवायला
लागली पाखरं उडायला
बिगी बिगी लागूया कामाला

सरीवर सरी पाडूया बियाणं हाती घेऊया
बियाणं लागूया टोकायला
आता बिगी बिगी लागूया कामाला

धान्याची रास लागली पडायला
पोत्यानी पोटी लागली भरायला
ठरेल लागली त्यात पडायला
आली लक्ष्मी आपुल्या घराला
पूजन लागू या करायला
बिगी बिगी लागूया कामाला

 

(कवितेची चाल “डोला रे डोला रे डोला” ह्या चित्रपटातील गाण्यावर आहे. चालीसाठी कवितेनंतर खाली दिलेला YouTube बघा)

कान्हा रे कान्हा रे कान्हा रे कान्हा रे कान्हा रे
हे कान्हा, हो कान्हा, हा कान्हा, रे कान्हा.
वाजवुनिया बासरी घालुनिया साद
होते मी दंग ऐकुनिया नाद

बांधुनी मी घुंगरू, घालुनिया पायल
मी नाचते नाचते नाचते नाचते नाचते

कान्हा रे कान्हा रे कान्हा रे कान्हा रे
हां हां हां हां

पहा रे पहा कशी झंकारही आली
प्रियाच्या भेटीसाठी आतुरही झाली
वेणुनादानेही मोहित झाली
मोहन भेटीसाठी राधाही निघाली
हां हां हां हां

तनामनात माझ्या तोच आहे.
अक्षीही माझ्या तोच आहे.
माझ्या स्वप्नीही तोच आहे.
श्वासी माझ्याही तोच आहे.

कंगनाची खन खन तीच आहे
खन खना खन खन
पायलची छन छन तीच आहे.
छन छना छन छना
छन छन.

आला रे कान्हा आला रंग घेऊन आला
रंग खेळण्या हा दंग आता झाला
राधेच्या प्रेम रंगात हा न्हाला
गोप गोपी रंग खेळात आला

कान्हाच्या हाती रंग आहे
राधेच्या संगे गोपी आहे.
गोपीत राधा शोधत आहे
राधेवर रँड उडवीत आहे.

कंगनाची खन खन तीच आहे.
खन खना खन खना खन
पायलची छन छन तीच आहे.
छनक छन छन….

 

(कवितेची चाल “आधा है चंद्रमा रात आधी – नवरंग” ह्या चित्रपटातील गाण्यावर आहे. चालीसाठी कवितेनंतर खाली दिलेला YouTube बघा)

आला आला ग कान्हा आज हा वनी |
जमल्या साऱ्या गोपी ग आज काननी ||धृ||

लता वृक्षांनी कानन भरले
फळा फुलांनी रान हे सजले

फुले माळून हातात, गोपी येति तालात
हर्षित गोपी झाल्या ध्यानी मनी ||१||

सूर वेणूचा मधुर घुमला
टिपऱ्या टिपऱ्यांचा नाद हा आला
ध्वनी त्यांचा झाला, आली राधा बाला
आली गात रास राधा राणी ||२||

पायी नुपूर रुणझुण बोले
हाती किन किन कंगण हाले
राधा कृष्ण लीला, जीव वेडा झाला
टिपरी आली रंगात आज राणी वनी ||३||

लागली दिसाया संध्या क्षितिजाला
आली आठव घराची गोपीला
वेणू थांबव माधव, राधे घर आठव
राधा कान्हासह गोपी निघती सदनी ||४||